کد مطلب:253565 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:297

مبارزه با غلات
غلات افرادی بودند كه درباره ی امامان معصوم علیهم السلام غلو می كردند؛



[ صفحه 197]



یعنی آنان را خدا می دانستند. امامان علیهم السلام در برابر آنان موضع قاطع و خشن می گرفتند و آنان را نجس می دانستند و از خود طرد می كردند.

یكی از شیعیان در مورد چند نفر از غلات و رفتارشان برای امام هادی علیه السلام نامه ای نوشت و كسب تكلیف كرد. امام علیه السلام در پاسخ نوشت: «لیس هذا من دیننا فاعتزلوهم»؛ روش و برنامه ی آنان از دین ما نیست، از آن ها دوری كنید.

از روایات و گفتار دانشمندان برمی آید كه سران غلات و بدعتگزاران در زمان امام هادی علیه السلام افراد زیر بودند: قاسم بن یقطین، هاشم بن ابی هاشم، ابوالسهری، ابن أبی الزرقا، جعفر بن واقد، فارس بن حاتم، شفوز بن فارس. [1] .

روزی امام علیه السلام به مجلس متوكل وارد شد و نزدیك او نشست متوكل در عمامه حضرت دقت كرد و گفت: پارچه ی بسیار نفیسی است. سپس از روی اعتراض گفت: این عمامه را چند خریده ای؟ امام علیه السلام فرمود: كسی كه برای من آورده 500 درهم نقره خریده است.

متوكل گفت: اسراف كردی! حضرت فرمود: شنیده ام همین روزها كنیز زیبایی برای خود به هزار دینار خریداری كرده ای.

متوكل جواب داد: صحیح است.

حضرت فرمود: من با 500 درهم برای شریف ترین عضو بدنم، عمامه خریده ام و تو برای پست ترین اعضایت هزار دینار مصرف كرده ای؛



[ صفحه 198]



انصاف بده كدام یك اسراف است؟

متوكل شرمنده شد و گفت: انصاف آن است كه ما در اعتراض به بنی هاشم سودی نمی بریم. [2] .


[1] سيره ي چهارده معصوم، ص 850.

[2] لطائف الطوائف، ص 411.